Μικρές σκέψεις για τον φόβο του να ζεις

-Δε ξέρω, αλλά ώρες ώρες θα ήθελα να ήμουν μικρός, που τότε φοβόμουν μόνο το σκοτάδι και τις αράχνες.

-Γιατί το λες αυτό;

-Ε, τι γιατί το λέω. Όταν ήμασταν παιδιά, είχαμε συγκεκριμένα πράγματα που φοβόμασταν. Όσο μεγαλώνουμε, όμως, νιώθω ότι φοβόμαστε την ίδια την ζωή. Μεγαλώνουμε και αντί να προσπαθούμε να βελτιώνουμε τη ζωή μας, την κάνουμε ακόμη πιο δύσκολη με αυτά που σκεφτόμαστε, κατάλαβες;

- Μμ, ναι. Εντάξει, τώρα αυτό που λες σηκώνει ολόκληρη κουβέντα. Το ότι κάνουμε τη ζωή μας δυσκολότερη με τα εμπόδια που βάζουμε και γιατί δε τα ξεπερνάμε εύκολα.

-Δε λέω τόσο γιατί δε τα ξεπερνάμε, αλλά γιατί να υπάρχουν, κατάλαβες; Δηλαδή, ο φόβος του να ζεις … Ποπο, αν το σκεφτείς, είναι φοβερό πράγμα! Να ζεις βασικά, μονίμως με έναν φόβο! Να γνωρίζεις νέους ανθρώπους και να τους περνάς από κόσκινο για να μην σε πληγώσουν, να θες να δεθείς ολοκληρωτικά σε έναν άνθρωπο ανιδιοτελώς και να λες αν σε αγαπάει και αν αξίζει να σπαταλάς χρόνο. Να αναρωτιέσαι γιατί, ενώ θες να δοκιμάσεις πολλά πράγματα να αλλάξεις στη ζωή σου, δεν προσπαθείς. Να θες να πεις τη γνώμη σου ξεκάθαρα σε κάποιον και να διστάζεις επειδή φοβάσαι τη σύγκρουση. Να θες να αλλάξεις τα πιστεύων που κουβαλούσες χρόνια από την οικογενειακή σου ιστορία και να φοβάσαι τι θα πουν οι άλλοι. Να θες να αλλάξεις το τι είσαι και να φοβάσαι τον ίδιο σου τον εαυτό!

-Ναι, τώρα κατάλαβα τι θες να πεις. Όμως πάντα έτσι δεν ένιωθαν οι άνθρωποι; Έβαζαν εμπόδια στο τι ήθελαν, στο τι ένιωθαν. Από την άλλη θα μου πεις, και τι σημαίνει αυτό; Επειδή είναι στη φύση του ανθρώπου να φοβάται, θα το αποδεχόμαστε χωρίς να κάνουμε τίποτα; Δίκιο έχεις. Ο άνθρωπος διστάζει να προχωρά, να αλλάζει, και κάθε φορά που αντιμετωπίζει μια δυσκολία είναι σαν να κάνει 10 βήματα πίσω, από το σημείο που είχε φτάσει. Και όλα αυτά λόγω του φόβου να αλλάξει.

-Σωστά!

- Να σου πω όμως, μη τα απλουστεύουμε όλα βέβαια. Η απάντηση για ό,τι εμποδίζει κάποιον να αλλάξει, δεν είναι ο φόβος, μόνο. Είναι κάτι βαθύτερο που δομείται σε μια ολόκληρη ιδεολογία σκέψεων και λογικών, τις οποίες ο άνθρωπος έχει ενστερνιστεί και κουβαλάει όσα χρόνια ζει. Ένα βαθύτερο σύστημα που, δημιουργεί όλες αυτές τις ανασφάλειες και φόβους που έχει ο άνθρωπος και που για να αποδομηθεί το σύστημα αυτό, θέλει μεγάλη δύναμη και αντοχή, έτσι;

- Μμ, αυτό δεν το είχα σκεφτεί, η αλήθεια είναι. Άρα το να αλλάξει κανείς, δεν είναι τόσο εύκολο,  γιατί εμπεριέχει και την αλλαγή της ίδιας του της κοσμοθεωρίας! Την αλλαγή ίσως, και των ανθρώπων γύρω του, που ευνοούν και αναπαράγουν το σύστημα φοβιών του, έτσι; Και, όχι μόνο, και μια ολόκληρη λογική που ευνοεί όλο αυτό και που πάει ακόμη πιο βαθιά.

-Εντάξει, είναι όλα αυτά! Μπορεί κάποιες λογικές να μην αλλάζουν εύκολα, τις οποίες έχει υιοθετήσει το ίδιο το άτομο, αλλά από τη στιγμή που νιώσει αυτή την εσωτερική σύγκρουση και δει ότι είναι η ώρα επιτέλους να αλλάξει κάτι, θα το κάνει! Με όποιο κόστος! Θα αντλήσει ό,τι δύναμη έχει και δεν το έχει ανακαλύψει ακόμη και θα παλέψει με τους προσωπικούς του δαίμονες. Το θέμα είναι λοιπόν, να φτάσει σε αυτή την συνειδητοποίηση, ώστε να μην περνάνε τα χρόνια έτσι που δε θα μπορεί να γύρισει πίσω στον χρόνο για να αλλάξει αυτά που ήθελε. Ακόμη, και να περάσουν τα χρόνια, όμως και να μη μπορεί να γύρισει τον χρόνο πίσω, να παλέψει για το μέλλον, ένα μέλλον δίχως ό,τι τον αφήνει πίσω και τον ακινητοποιεί στο να αλλάξει.